Orman

İlsu Aslan, zaman kavramına odaklandığı çalışmalarında aile bireylerine ait eski fotoğrafları referans alarak belgelenmiş, sürekli anı donduran, yaşamdan alınmış görüntülerin içerisindeki kayıp noktaları ortaya çıkarıp yeniden yorumluyor. Tıp, askeri, okul gibi kolay kolay tanıklığı yapılamayacak alanları konu alan resimlerde figürler izleyiciye, izleyicinin de onlara baktığı bilinciyle bakar ve bu karşılıklı bakışma hali iki anı birleştirir.